Mario Draghi
Met de akkoordverklaring van de Europese Ministers van Financiën voor de benoeming van Mario Draghi als de volgende President van de Europese Centrale Bank haalt Europa een verlengstuk van de zakenbank Goldman-Sachs in huis. Van 2002 tot 2005 was hij vice president van Goldman-Sachs voor de afdeling Europa. Tijdens deze periode heeft hij goed kennis kunnen nemen van de tactiek en werkwijze van deze bank.
Van 1991 tot 2001 was Draghi directeur-generaal op het Italiaanse ministerie van Financiën, waar hij verantwoordelijk was voor de privatisering van de overheidsbedrijven. Zodoende was hij betrokken bij het privatiseringsproces van de Italiaanse bedrijven, zoals Eni, IRI, Banca Nazionale en IMI.
Goldman-Sachs.
Goldman-Sachs was onder andere verantwoordelijk voor het uitbreken van de financiële crisis in 2008. De Goldman-Sachs is ook verantwoordelijk voor het bijna bankroet van Griekenland omdat zij de boel belazerd hebben toen Griekenland toetrad tot de eurozone.
Openbare verkoop staatseigendommen.
Dat het IMF in handen is van private banken waaronder Goldman-Sachs wordt niet aan de grote klok gehangen. Het IMF is voorstander van privatisering en is wereldwijd bezig met het verstrekken van leningen aan landen die in financiële nood verkeren. Deze leningen worden alléén verstrekt onder de strikte voorwaarde dat staatseigendommen moeten worden verkocht. De kopers van deze staatseigendommen zijn in alle gevallen grote multinationals, banken en hun onderliggende hedgefunds. De winsten die naderhand aan die overgenomen staatseigendommen worden verdiend verdwijnen allemaal in de zakken van deze conglomeraten.
De banken en multinationals hebben al volledige controle over de wapenindustrie, de voedselindustrie, de gezondheidszorg, de farmaceutische industrie, de olie-industrie en de agrarische sector. Nu hebben ze het oog laten vallen op de eigendommen van overheden. Als voorbeeld hebben we Griekenland. Dit land wordt momenteel gedwongen haar staatseigendommen aan de particuliere markt te verkopen om met de opbrengst ervan hun schulden te kunnen betalen. Dat deze schulden zijn ontstaan door toedoen van de Goldman-Sachs bank, is in de sector algemeen bekend, maar in de media verzwegen.
Arrestatie Strauss-Kahn
Strauss-Kahn tegenstander privatisering.
Dominique Strauss-Kahn, de voorzitter van het IMF, is een fel tegenstander van deze strategie en ligt al geruime tijd dwars binnen het IMF. Hij is van mening dat landen op een veel meer verantwoorde wijze hun schulden zouden kunnen aflossen door het stimuleren van binnenlandse economische activiteiten. Hierdoor zou weer een florerende middenklasse ontstaan, waardoor de winsten van deze economische activiteiten in het land zelf blijven. Met het tegelijkertijd opzetten van een efficiënt incassoapparaat voor de belastingen zou het land voldoende belastingen kunnen innen waarmee de staatsschulden kunnen worden afgelost. Binnen het IMF is veel weerstand tegen deze opvatting van Strauss-Kahn. Op de manier van Dominique Strauss-Kahn kunnen de landen weer op eigen benen komen te staan en wordt hun afhankelijkheid van de bankensector geminimaliseerd. Dit is echter niet waar de banken van het IMF op uit zijn.
Arrestatie.
Het is wel héél toevallig dat de arrestatie van Dominique Strauss-Kahn plaatsvond toen hij op het punt stond om te vertrekken naar een van de belangrijkste besprekingen uit zijn loopbaan bij het IMF. Als het aan het IMF lag moesten deze besprekingen als resultaat hebben dat de Griekse regering gedwongen zou worden om haar goedkeuring te geven aan een uitverkoop van Griekse staatseigendommen. De aasgieren konden het zich niet veroorloven dat Strauss-Kahn dit met steekhoudende argumenten zou weten te verhinderen.
Dat het de banken ernst is met het verwijderen van Dominique Strauss-Kahn blijkt uit de aard van de beschuldiging en de wijze waarop hij in de media als een misdadiger wordt gepresenteerd. Ook de snelheid waarmee ze zich distantieerden van Strauss-Kahn geeft te denken. De onderbuikgevoelens die dit soort beschuldigingen bij de massa teweegbrengen doen de rest.
De gevolgen van het eeuwenoude gezegde van de stichter van de Rothschild Familie: “Laat mij het geld van een land creëren en controleren, dan kan het mij niet schelen wie de wetten maakt”, komen nu wel héél dichtbij.
Zou het dan toch zo zijn dat de “complotters” gelijk gaan krijgen?
Uncategorized