Nout Wellink
Nout Wellink heeft na zijn aftreden in het afgelopen half jaar meer zinnige dingen gezegd dan in de 14 jaar ervoor dat hij President van De Nederlandsche Bank was. In een interview met het Financiële Dagblad van 2 januari zegt hij dat de kans levensgroot is dat de eurolanden een deel van hun leningen aan Griekenland zullen moeten afschrijven. De bijdrage van de banken aan de redding van Griekenland zou niet genoeg zijn. Volgens Wellink is inmiddels zo´n groot deel van de Griekse staatsschuld gefinancierd door overheden, dat deze bij een herstructurering niet buiten schot kunnen blijven. Dit terwijl Minister Jan kees de Jager steeds heeft beweerd dat de Nederlandse belastingbetaler zijn geld terugkrijgt. Verder is Wellink kritisch over de nieuwe President van de Europese Centrale Bank, Mario Draghi, omdat deze door middel van een cadeautje steun heeft verleend aan de banken. Zij kunnen voor de duur van drie jaar geld lenen van de ECB en betalen hiervoor maar 1%. Ook vindt Wellink dat Mario Draghi zich teveel bemoeit met de besteding door de banken van dit ‘cadeautje’. Zo suggereerde Mario Draghi eerder in het Europese Parlement dat de banken de lening kunnen gebruiken voor het opkopen van staatsobligaties. Het stoort Wellink dat de banken vrij zijn in de besteding van deze leningen en vindt hij dat dit geen liquiditeitssteun meer is maar solvabiliteitssteun. “Dit is een douceurtje wat aan de banken is gegeven”, zegt hij. Sommige analisten hopen dat de banken dit gaan gebruiken voor de aankoop van goed renderende staatsobligaties. Zie ons artikel “Kerstcadeau voor bankiers“.
Geheimhoudingsplicht
Zo mededeelzaam als hij nu is, zo zwijgzaam was hij als President van De Nederlandsche Bank. Tijdens zijn loopbaan als hoofd van DNB heeft hij het op cruciale momenten laten afweten wat betreft het naar buiten brengen van belangrijke informatie voor de financiële sector. Zo heeft hij niets gezegd over de financiële toestand van de IJslandse bank “Icesave”, terwijl hij wist dat deze heel precair was. Ook heeft hij niets gezegd over de grote kans dat de Fortis bank zich wel eens zou kunnen verslikken in de ABN-AMRO. Verder deed hij er het zwijgen toe over de enorme risico´s die banken en overheden namen wat betreft het onverantwoord aankopen van staatsobligaties van de Europese ‘zwakkere’ landen. Toen hij hierover werd ondervraagd beriep hij zich telkenmaal op zijn ‘geheimhoudingsplicht’ wat betreft gevoelige informatie. Hij wees erop dat voorkomen moest worden dat de financiële markten paniekerig zouden kunnen reageren. Nu hij geen President meer is van De Nederlandsche Bank valt hij niet meer onder de geheimhoudingsplicht en kan hij zich vrij uiten over allerlei soorten van ‘gevoelige’ onderwerpen.
Je kan je afvragen waarom een President van een Centrale Bank onder een geheimhoudingsplicht moet vallen. Je houdt iets geheim als je iets te verbergen hebt. Je zou toch denken dat een zo belangrijk persoon als een President van de Centrale Bank juist niet onder een geheimhoudingsplicht zou mogen vallen. Al de dingen die hij nu zegt had hij beter kunnen zeggen toen hij nog President was, dan had alle ellende die zich nu afspeelt in de financiële sector misschien wel voorkomen kunnen worden.
Of is het zo dat een ex-centrale bankier niet meer serieus hoeft te worden genomen en gevoelige informatie dan niet meer tot paniek kan leiden?
Uncategorized