Deutsche bank
In het jaarverslag van de Deutsche bank staat te lezen dat deze voor ruim 55.605 miljard euro aan derivatencontracten heeft uitstaan. Dit betekent dat de grootste bank van Duitsland een risicovolle blootstelling heeft van 20 keer het bbp (bruto binnenlands product) van Duitsland, Europa’s machtigste economie. Financiële experts van de Deutsche bank zeggen dat er geen reden is zich zorgen te maken, want alle contracten worden gecompenseerd. D.w.z. dat voor ieder contract dat de bank sluit een ander contract wordt aangegaan voor de omgekeerde positie om zich te beschermen. De Franse financiële onderzoeker, Philippe Herlin, maakt gehakt van dit argument door er fijntjes op te wijzen: “Wie staat er dan garant voor die bescherming”? Een andere bank natuurlijk. Dit betekent dus dat alle grote banken elkaar derivatenproducten verkopen, wat weer maakt dat wanneer één van die banken failliet gaat de rest ongetwijfeld zal volgen. Een soort van ‘Russisch roulette’ tussen de bankiers onderling in de hoop dat de kogel, die ongetwijfeld een keer voor de loop verschijnt, voor de ander zal zijn.
Crisis
Dat bankiers volledig de weg kwijt zijn in het aangaan van onverantwoorde risico’s, is gebleken aan het begin van de financiële crisis in 2008, toen de grote zakenbank “Lehman Brothers” door het in bezit hebben van ingewikkelde en uiterst risicovolle financiële producten (derivaten) niet meer aan zijn verplichtingen kon voldoen en failliet ging. De gehele financiële wereld dreigde door dit faillissement meegesleurd te worden naar de ondergang, maar dit werd op het nippertje voorkomen doordat de Federal Reserve in ‘no time’ de geldpersen aanzette en 1.250 miljard dollar tevoorschijn toverde om de overige banken van ‘vers’ geld te kunnen voorzien (Quantitative Easing, QE1). De schade aan de economie was echter zo groot dat in september 2011 nog eens 667 miljard dollar in de banken moest worden gepompt (QE2) en vanaf september 2012 voor onbepaalde tijd iedere maand 40 miljard dollar (QE3), inmiddels sinds december 2012 met 45 miljard dollar per maand extra opgelopen naar 85 miljard dollar per maand(QE4).
Onbeperkt geld lenen
Stonden bankiers in vroegere tijden bekend als behoedzaam en zéér voorzichtig opererend; na het uitbreken van de crisis is gebleken dat de astronomische bonussen van tientallen en soms wel honderd miljoen dollar hen blind maakten voor de enorme risico’s die zij namen. Nu blijkt dus dat zij helemaal niets hebben geleerd van de crisis en vrolijk door blijven gaan met hun alles vernietigende gokverslaving. Aan geld ontbreekt het ze niet. Om hun destructieve gokspel tot steeds hogere bedragen op te kunnen voeren kunnen zij van de Fed en de ECB onbeperkt en net zoveel geld lenen als ze maar willen. Mocht het fout gaan dan deponeren, zowel de Fed als de ECB, de bankschulden doodleuk bij de belastingbetalers.
Los zand
De enorme posities die de banken in de derivatenproducten hebben ingenomen en de magie van het boekhouden maakt dat de cijfers van de positieve en negatieve marktwaarde tegen elkaar weggestreept worden waardoor alles in evenwicht lijkt. Op het moment echter dat er één schakel in de ketting breekt is de balans weg en valt het complete derivatengedrocht in duigen met als gevolg dat deze keer een nucleair financiële kettingreactie niet meer voorkomen kan worden. Het resultaat hiervan zal zijn dat de westerse economieën volledig ontwricht raken, in elkaar zullen storten en een apocalyptische chaos zal ontstaan.
Niet voor niets noemde de belegger Warren Buffet in 2003 derivaten “financial weapons of mass destruction”.
Uncategorized