Legbatterij voor massaproductie
De illusie van overbevolking heeft te maken met een proces van verstedelijking . Verstedelijking is in een paar decennia tijd flink toegenomen, terwijl het platteland steeds leger wordt. Het verhaal gaat vaak gepaard met dramatische beelden van rampen rond urbanisatie en roofbouw. Dat is een probleem van urbanisatie en van roofbouw, niet van bevolkingscijfers.
VN en de Club van Rome
Er is een agenda om landelijk gebied, waar mensen altijd met de natuur hebben geleefd, tot natuurgebied te maken, en de mensen allemaal onder te brengen in de steden.
De mythe van overbevolking wordt sinds het einde van de 19e eeuw gevoed vanuit het Britse koloniale rijk, en hun opvolgers: de Club van Rome van de Verenigde Naties. Het verhaal is via de geëigende kanalen bij veel mensen binnengekomen. Onderwijs en media komen met een omslachtig verhaal over de mens als virus voor deze planeet.. en het idee dat de natuur beter af zou zijn zonder de mens. Net zoals mensen nog altijd leren dat CO2 voor opwarming van de aarde zou zorgen, dat de mens een ‘carbon footprint’ zou achterlaten. Ook dat is nadrukkelijk niet waar.
De laatste tijd komt ook vegetarisme ook om de hoek kijken, ook met hetzelfde type argumenten. Het standaardverhaal is dat een te groot deel van het totale landbouwareaal in beslag wordt genomen door veeteelt, zodat er te weinig ruimte overblijft voor landbouwproducten om iedereen te kunnen voeden. Dat is nadrukkelijk niet waar, de laatste paar decennia worden steeds meer grote en uitgestrekte gebieden door boeren in de steek gelaten omdat ze het vee verkopen en naar de stad gaan.
Dat dezelfde huidige elite op het moment met succes een agenda uitvoert van depopulatie is wél hard te maken (Agenda 21, en Maurice Strong), maar dat komt niet binnen via de geëigende kanalen.
Afnemende geboortcijfers
Tweederde van de wereldbevolking leeft in landen met zulke lage vruchtbaarheidscijfers dat de bevolking daar afneemt (onder de 2.1 kind per vrouw). Dit geldt voor Europa, Noord-Amerika, Australië, zelfs met inachtneming van vruchtbaarheidscijfers onder immigranten. Hetzelfde geldt al veel langer voor China en Japan, maar ook het vruchtbaarheidscijfer in opkomende landen zoals Thailand, Vietnam, Indonesië Rusland, Iran, Turkije, Mexico, Argentinië en Brazilië ligt al geruime tijd onder dat niveau.
Andere landen in Zuid-Amerika, maar ook Arabische landen, en zelfs de Filippijnen en India liggen daar maar een fractie boven.
Enkel vanwege vruchtbaarheidscijfers uit Midden-Afrika (afname van babysterfte) kan de VN hardmaken dat de totale wereldbevolking groeit. Het enige argument dat overblijft is dat de bevolking op het moment groter is dan eerder in de geschiedenis.
De reden is ook hier de afname van babysterfte: overal waar sterftecijfers afnemen, volgt een daling van het geboortecijfer enige tijd later. De bevolkingsgroei van de laatste 50 jaar is het resultaat van zo’n tussenperiode: de demografische transitie. De groei van de bevolking daalt dus enorm, en dat gebeurt nu nog sneller dan gedacht.
Ondervoeding
De illusie van overbevolking heeft te maken met ondervoeding. Het feit dat een kwart van de wereldbevolking nog altijd geen toegang heeft tot genoeg voeding, heeft te maken met economische redenen. Er is genoeg voedsel voor iedereen. Alleen al het continent Afrika kan de gehele wereldbevolking van 7 miljard volwaardig voeden. We moeten dan opnieuw kiezen voor meer voedzame voedselbronnen, net als vroeger. Lokale handel, een betere verdeling van de voedselproductie, net als vroeger. Het misverstand is dat daar een centrale regering voor nodig zou zijn. Niet nodig, als mensen maar met rust worden gelaten.
Energie
Er is genoeg energie voor iedereen. De huidige roofbouw op hulpbronnen en de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen heeft te maken met de machtspositie van bepaalde families. Er is vrije energie, de uitwerking daarvan wordt nog altijd tegengehouden. Onderzoek is overal, neem bijvoorbeeld eens de tijd voor de speech van Justin Hall-Tipping, in het Nederlands ondertiteld.
De wereldbevolking van 7 miljard mensen kan in zijn geheel in Frankrijk wonen, met 91 vierkante meter per persoon. Dat is ruimte voor een huis en een grote tuin voor jezelf alleen. Als we uitgaan van een gezin met vier personen geeft dat een ruimte van 364 m2 per gezin. Voor 7 miljard mensen. Allemaal in Frankrijk. En opnieuw: Afrika kan ons allemaal voeden.
Onwetendheid over voedingswaarde
Overal waar mensen verhuizen naar de stad en overstappen op moderne, geraffineerde voeding blijkt dat de vruchtbaarheid sterk afneemt. Er wordt wel eens gezegd dat vrouwen in een stedelijke samenleving kiézen voor minder kinderen. Maar veel relevanter is de vraag of vrouwen in steden fysiek nog wel in staat zijn om meer dan een paar kinderen te krijgen.
Dit is een proces dat in de 19e eeuw al is ingezet, en dat met name sinds de jaren ’70 dramatische vormen heeft aangenomen. Dit heeft niet alleen te maken met alle plastics en industriële producten, maar ook met de overstap naar een onnatuurlijk dieet met weinig voedingswaarde. Ook mensen met genoeg geld krijgen vaak onvoldoende voedingsstoffen binnen, onwetendheid is troef.
Wereldprobleem
De wereld heeft een gigantisch probleem. Noem het ongezondheid, economie, ideologie, onwetendheid, werkloosheid, de olie-, drugs-, en wapenindustrie, de machtsstructuur, de industriële vervuiling. Gegoochel met bevolkingscijfers leidt de aandacht af van deze problemen. Het huidige machtssysteem kan ook met 1 miljard een onevenwichtig systeem uitbouwen, sterker nog: het maakt het makkelijker.
Eén van die problemen is de dramatische afname van vruchtbaarheid wereldwijd, waarbij de ontwikkelde landen het voortouw nemen. Verder is er heldere documentatie van gedwongen sterilisatieprogramma’s in 44 verschillende landen. Een goed artikel over de agressieve depopulatiecampagne in ontwikkelingslanden staat in www.thenewatlantis.com.
Roofbouw op mens en aarde
De mythe van overbevolking wordt goed gebracht en gretig geloofd, maar wie oplet ziet dat het in feite steeds gaat over het huidige systeem van roofbouw op mensen en op de aarde. De belangrijkste vraag wordt dan: hoe komt het dat mensen in de 20e en 21e eeuw massaal van het platteland naar de stad zijn gaan verhuizen? Hoe komt het dat mensen overal ter wereld het ‘armzalige’ platteland in de steek laten? Is de economie in de 20e en 21e eeuw wezenlijk anders dan in voorgaande eeuwen? We hebben nu het IMF, de Federal Reserve, de Wereldbank, in wiens handen zijn die eigenlijk? De manier waarop de huidige economie werkt is volslagen onnatuurlijk. We leven inmiddels in een wereld waarbij 2% van de wereldbevolking 98% van de natuurlijke welvaart in handen heeft, dat is een situatie die we nooit eerder hebben gezien in de geschiedenis. Sinds 1913 hebben centrale banken een schuldeneconomie gecreëerd, en is het volledige geld- en schuldensysteem in private handen. Sinds 100 jaar is iedere geldelijke transactie tussen twee personen in feite in handen van een derde persoon, de onzichtbare derde persoon in een dealingroom.
Daar komt bij: met de voortdurende nadruk op Darwinisme (ook al afkomstig uit 19e eeuwse Britse koloniale rijk) én het huidige onderwijs zijn veel mensen gaan geloven dat dit normaal is. Het is immers de natuur, zo leren we. Zo werkt evolutie nu eenmaal, zo leren we. We zijn gaan geloven dat de machtsstructuur zoals we die nu zien, in één of andere vorm er altijd zal zijn, en er altijd geweest is. Een serieuze studie van de geschiedenis leert ons al snel : ook dat is niet waar.
Cijfers en onderzoeken zijn na te lezen op de website www.overpopulationisamyth.com.
De video’s zijn afkomstig van het Population Research Institute, een onafhankelijke non-profit organisatie. De video’s hebben een wat luchtige toon. Een langere meer diepgravende uiteenzetting over de mythe van overbevolking komt van Steve Mosher uit 2011, van ditzelfde instituut.
Het aardige aan het hele bevolkingsargument is: het is allemaal nog maar heel recent. Paul Ehrlich, de drijvende kracht achter bevolkingspolitiek was in de jaren ’70 een collega van Steve Mosher aan de universiteit van Stanford. Ze zijn daar met elkaar in botsing gekomen over dit onderwerp. Steve Mosher was in 1979 de eerste westerse onderzoeker die toegang kreeg tot China (dat in dat jaar de één-kind-politiek invoerde). Hij zag van dichtbij dat precies dezelfde politiek werd geïntroduceerd in andere ontwikkelingslanden. Toen hij zijn vondsten in Amerika wilde publiceren was hij niet meer welkom op Stanford. Dat was inmiddels de plek geworden waar Paul Ehrlich, steeds meer invloed kreeg. Ehrlich is doorgegaan met het schrijven van boeken over bevolkingsexplosies, met talloze voorspellingen die nooit zijn uitgekomen, terwijl Mosher is doorgegaan met onderzoek over de hele wereld.
En tsja, dan is het maar net hoe je deze informatie tot je neemt. Misschien onbevangen, maar misschien moeten we eerst wat ingesleten en aangeleerde doemscenario’s loslaten. Het is als met zo veel dingen.. het verhaal van de VN kennen we al zo’n 60 jaar maar het is pas sinds een jaar of 10 dat onderzoekers naar voren komen buiten de dogma’s van de VN om.
NB. Frankrijk heeft een oppervlakte van 643.801 000 000 m2. Gedeeld door 7.063 000 000 mensen (anno 2012) is dat 91m2 per persoon.
Bron: Hoogmoedblogspot.nl
Uncategorized