Mensen leven hun drukke levens en werken hard om een dak boven hun hoofd te houden en voedsel op tafel te hebben. En dat zijn de gelukkigen, zo wordt ons verteld. We zijn geconditioneerd om als consumerende radertjes te leven in een machine die gerund wordt door een dominante elite minderheid aan de top van de piramide. Het zijn machtige individuen die zo rijk zijn dat zij wereldoorlogen kunnen redigeren en volledige economieën kunnen laten instorten wanneer hun globale businessplan dat vereist. Zoals nu het geval is. Dit antimenselijke systeem hebben wij zelf collectief verkozen. De eeuwige behoefte aan geld handhaven, terwijl velen dakloos en berooid worden. Liever dan werken voor de mensheid, concentrerend op de capaciteit van mensen, ten voordele van iedereen. We schijnen de leugenaars in de hoogste echelons te tolereren die de publieke opinie kunnen negeren en geheimen kunnen hebben – omwille van de „nationale veiligheid“, blijkbaar – terwijl zij zichzelf een schouderklopje geven voor de dienst die zij de wereld bewijzen zoals op gewelddadige wijze “democratie” naar het Midden-Oosten brengen. En hierbij stopt het niet.
De nieuwe wereldorde (NWO)
Jammer genoeg hebben de samenzweringdenkers gelijk gekregen. Zelfs Fox Nieuws heeft dit beaamd, aangezien politici nu openlijk de uitdrukking ‘nieuwe wereldorde’ gebruiken. George Bush begon hiermee, op 11 september 1990. Tegenwoordig wordt de uitdrukking zo regelmatig gebruikt en zo openlijk dat we kunnen twijfelen aan de gezondheid van mensen die weigeren te geloven dat het wereldwijde systeem van controle is gepland – of nieuwe wereld orde.
In 20e eeuw 262 miljoen mensen vermoord door eigen overheid
Men kan zich afvragen wat de potentiële verschillen zijn tussen controlesystemen in de 21ste eeuw en systemen van controle in vorige eeuwen? Eén duidelijk verschil is de technologie die nu beschikbaar is. Niet dat de technische mogelijkheden van vorige eeuwen niet volstonden om afschuwelijke misdaden te plegen. Wist u dat er in de 20ste eeuw 262 miljoen gevallen waren van wat professor R.J. Rummel van de Universiteit van Hawaii „democide“ noemt d.w.z. de moord van mensen door hun eigen overheid? De landen waarin deze moorden werden uitgevoerd hadden verschillende culturen, talen en geografische ligging, maar Rummel vond dat zij allen één gemeenschappelijke eigenschap deelden: bovenmatige overheidsmacht.
Één bedrijf verdient het om extra genoemd te worden als we het hebben over technologie als middel om mensen te controleren, namelijk het Internationale Bedrijf van Machines, of IBM. Hun Hollerith ponskaart liet snel en gemakkelijke informatie vergaring toe op grote schaal.
Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam bestond de computer nog niet. Hitler wilde echter zoveel mogelijk controle en wenste op korte termijn grote hoeveelheden informatie te registreren. Zo wilde hij alle joden en tegenstanders van zijn regime in zijn rijk laten registreren, wat later het toezicht op verboden, het in ghetto´s plaatsen en uiteindelijk het afvoeren naar vernietigingskampen zou vergemakkelijken. IBM kwam met het antwoord: de ponskaart, een kaart die in staat is grote hoeveelheden informatie op te slaan en die machinaal gelezen wordt. De ponskaarten worden ook wel Hollerith-kaarten genoemd, vernoemd naar Herman Hollerith, die de kaart ontwierp. De ponskaarten zouden gebruikt zijn om alle facetten van de Holocaust te automatiseren. Dit verklaart de georganiseerde wijze waarop de Duitsers te werk gingen. De individuen zouden met kaarten met informatie over hun achtergrond, beroep, godsdienst, lidmaatschap van organisaties enz. inzichtelijk zijn. Om het even welke informatie zou in de gaten kunnen worden opgeslagen die in rijen en kolommen door een de ponskaartsysteem van IBM werden geslagen. Dan ging de kaart door een lezer,die de informatie las die daarin gecodeerd stond. Nu zouden naar rato 64.000 kaarten per uur kunnen worden gedaan, snel en gemakkelijk. Mensen die in één of meerdere specifieke categorieën vielen konden direct worden opgespoord.
Onze vrijheid wordt ons steeds meer afgenomen
Tegenwoordig wordt IBM geassocieerd met het bedrijf Verichip (noemt zich nu PositiveID) , het implanteerbare microchipbedrijf. De droom van een slim globaal systeem van totale controle en 24 uur per dag toezicht op alles en iedereen. Voor het welzijn van de mensheid moet dit proces niet alleen worden tegengehouden, het moet worden omgekeerd – voor het te laat is. Het recht op privacy verdwijnt langzaam maar zeker. Reality shows van mediageile celebraties zorgen voor de sociale conditionering. „Beroemdheden“ worden onophoudelijk gefilmd. Door het kijken en volgen van deze shows wennen we aan de camera die ons zelf overal in de gaten houdt. De meest succesvolle show heette, hoe kant ook anders, “Big Brother”. Het is interessant te vermelden dat de deelnemers van de Spaanse versie van Big Brother werden gebruikt om de introductie van de VIP Verichip bij de Barcelona Baja Beach Club te promoten in 2004. Het idee is dat zodra u een microchip heeft geïmplanteerd, u tot het VIP gebied toegang kunt hebben, zonder geld of creditcard mee te nemen. De gemaakte kosten van een avondje uit worden automatisch met de chip afgerekend.De “Baja Beach” Club in Rotterdam ging hier zonder scrupules in mee. Directeur Van Galen zag er geen probleem in. Hij gelooft dat iedereen over 20 jaar bij de geboorte gechipt zal worden. De eigenaar van de Baja Beach Club, Conrad Case, heeft trouwens jaren gewerkt voor een van de Nationale Veiligheids Diensten.
Meer interesse voor nieuwe mobieltjes dan recht op vrijheid
Het schijnt dat de meeste mensen meer geïnteresseerd zijn in de nieuwste gadgets en mobiele telefoons dan hun recht op vrijheid. Teveel van ons denken eenvoudig niet na, zolang zij met rust worden gelaten om hun leventje te leiden. Maar daarin ligt het probleem. De ideeën van de architecten van de nieuwe wereldorde impliceren juist dat. Er zal worden gedicteerd wat nog wel of niet wordt toegestaan. Het recht om zonder microchip rond te lopen is op dit ogenblik normaal en wordt veilig geacht. Maar stel dat er een tijd komt dat u tot de minderheid behoort wanneer u zonder chip bent. Of als de infrastructuur van de volledige planeet wordt gebaseerd op mensen die een chip hebben? Zoals dit nu het geval is voor de veestapels en huisdieren in de EU. Dat schijnt namelijk de richting te zijn waarin Kevin Haggerty, die voor de Toronto Sun schrijft, het systeem ziet bewegen. In een artikel dat in December 2006 werd uitgegeven verklaarde Haggerty al hoe hij gelooft dat de microchip agenda de weg baant voor een aantal interessante scenario’s. Eén daarvan was dat „het hebben van een chip een voorwaarde is om deel te nemen aan de belangrijkste dynamica van het moderne leven, zoals winkelen, stemmen en reizen.“
Chippen als vee
Mensen hebben het morele recht om niet als vee te worden gechipt. Het is aan ons ervoor te zorgen dat wij een wettelijk recht hebben, erop aan te dringen dat het voor altijd zo blijft.
Lees het hele artikel op: WijWordenWakkerr.org
Uncategorized