Bron: Het Nederlands opinieplatform CitaReg Auteur: Bart Uienpeller
Euro is een tijdbom onder de EU
In het regeerakkoord van de CDU/CSU en SPD is opgenomen dat er binnen vier jaar op de Duitse Autobahnen tol geheven zal worden. De rondzingende bedragen variëren van 10 euro voor een paar weken tot 100 euro per jaar. Duitse automobilisten worden ontzien via een fiscale tegemoetkoming.
Het vrije verkeer van goederen en personen krijgt opnieuw een oplawaai. Zo langzamerhand zijn er meer landen mét dan zonder tolheffing. Leve het verenigd Europa! De EU was toch in het leven geroepen om het de mensen in Europa makkelijker te maken? Het tegendeel blijkt. Elk land doet maar wat. Met geld uit de Europese structuurfondsen worden snelwegen gebouwd. Vervolgens mogen wij op die snelwegen tol gaan betalen. Het plan van Duitsland spant echter de kroon, want buitenlanders worden gediscrimineerd.
Het grootkapitaal heeft de EU gekaapt
Europa draait alleen nog maar om geld. Na WO II zijn de voorlopers van de EU (EGKS, EEG, EG) opgericht om er voor te zorgen dat in Europa nooit meer oorlog zou komen. De EU was toen niet meer dan een politiek project met een financieel jasje. Sinds de invoering van de euro draait het in Europa nog alleen maar om geld. De EU is er voor het grootkapitaal, burgers worden gebruikt als kassa en werkslaaf. Niet voor niets zei vorig jaar de Duitse politicus Oskar la Fontaine, ex-partijleider van die Linken, in de Duitse talkshow Maybrit Illners Talk, dat Angela Merkel de ‘Kurtisane der Reichen’ is. Hoer van het grootkapitaal dus. Hij slaat daarmee de spijker op zijn kop: het gaat in Europa alleen nog maar over geld, niet over mensen. De euro is een zegen voor multinationals. Europese werknemers worden tegen elkaar uitgespeeld met maar één doel: zo goedkoop mogelijke arbeid. Het is toch van de zotte dat Nederlandse vrachtwagenchauffeurs en bouwvakkers werkloos worden omdat de Europese elite dat zo geregeld heeft.
Fundamentele vragen worden niet beantwoord
Wat hebben wij als Europese burgers eigenlijk nog aan de EU, laat staan de eurozone? Niemand is gelukkig. De bevolkingen in de Zuid-Europese landen lijden en die van de Noordelijke landen morren. Er hang één grote depressie over Europa. Wie schenkt klare wijn? Waar blijft het grote Europadebat? Wie geeft antwoord op de volgende vragen?
1. Wat willen de afzonderlijke landen eigenlijk met Europa? 2. Wat verwacht de burger van Europa en waarom wordt dat niet in kaart gebracht? 3. Waarom worden de EU en de eurozone zo krampachtig op een hoop gegooid? 4. Waarom wordt de burger in de waan gelaten dat de euro onvermijdelijk is en zijn alternatieven onbespreekbaar?
5. Waarom vormen de cultuurverschillen, de kern waar alles om draait, tussen Noord- en Zuid-Europa een taboe in de euro-discussie?
De belangrijkste vraag is echter: waarom is een hechte samenwerking van soevereine staten zonder méér ‘Brussel’ geen optie?
De euro is een tijdbom
Burgers waren vóór invoering van de euro gelukkiger, welvarender en meer pro Europa. De EU functioneerde prima. Sinds de komst van de euro is het sentiment omgeslagen en is Europa verarmd en in verval geraakt. De euro is een splijtzwam en daarmee een tijdbom, een gevaar voor het voortbestaan van de EU. Waarom is daar geen debat daarover? In ieder EU-land leven dezelfde vragen. De euro en de Europese burgers zijn het speeltje van het grootkapitaal en hun eurofiele vazallen.
De tolheffing in Duitsland staat model voor het gebrek aan solidariteit met andere Europese burgers. Een solidariteit die wél van ons verlangd wordt wanneer het gaat om het redden van roekeloze Europese banken en landen.
Bron: CitaReg.nl
Uncategorized