Centrale Bank maakt bankiers rijk en burgers arm | Gewoon-Nieuws.nl

0
Rate this post

Bron: Het Nederlands opinieplatform CitaReg  Auteur: Bart Uienpeller

Klaas Knot heeft geen recht van spreken

Open brief aan Klaas Knot (DNB)

Klaas Knot (De Nederlandsche Bank)

Geachte heer Knot,

Aan het ANP liet u op 12 oktober j.l. weten dat de Europese Centrale Bank (ECB) de grenzen van zijn mogelijkheden om de Europese economie te stimuleren heeft bereikt. Ook stelt u dat de ECB al zeer lang ondersteunend beleid heeft gevoerd. Daarover straks meer.

Verder zegt u: ‘Het water zou de Franse en Italiaanse regering nu aan de lippen moeten staan. Ze zien toch ook wat er in Spanje, Portugal en Ierland is gebeurd, en in zekere mate in Nederland. Daar zijn hervormingsprocessen ingezet. Die deden pijn, maar er worden nu de vruchten van geplukt.’

Vooral uw laatste opmerking dat ‘de hervormingsprocessen in o.a. Nederland pijn hebben gedaan, maar dat er nu ook de vruchten van worden geplukt’ zijn mij in het verkeerde keelgat geschoten. Welke vruchten en voor wie? U bedoelt dat de economie wat aantrekt? Een economie die steeds minder met burgers van doen heeft, maar des temeer met de winsten van bedrijven en hun aandeelhouders?

Laten we wel wezen. Sinds het begin van de crisis in 2008 is de Nederlandse bevolking door alle bezuinigingen en lastenverzwaringen armer geworden. De koopkracht van de meeste mensen is er flink op achteruit gegaan en hun schulden zijn groter geworden. Het sociale stelsel is behoorlijk uitgekleed, pensioenen zijn gekort. De staatsschuld is sinds 2008 toegenomen met 31,2 procent tot een bedrag van 454 miljard euro. Het rentebedrag dat Nederland jaarlijks hierover moet ophoesten is 8 miljard euro.

U doet het voorkomen alsof wij Nederlanders offers hebben gebracht omdat onze economie vanwege ons buitensporig gedrag uit het lood was geslagen en dat door stringente hervormingen het schip van Staat weer op koers begint te raken. Het ontbreekt er nog maar aan dat ons een schuldcomplex wordt aangepraat.

Mag ik u er aan herinneren dat de economische ellende van de afgelopen zes jaar niet te danken is aan buitensporig of verkwistend gedrag van ons burgers, maar aan een financiële crisis veroorzaakt door de financiële sector. Dat door risicovol gedrag van de banken de economie is geschaad. Dat de eurocrisis is veroorzaakt door ondoordacht beleid van politici in het verleden, om de euro in te voeren zonder een stevig fundament. En dat het redden van de banken betaald is door de staatsschuld te verhogen. Wij burgers hebben de rekening op ons bord gekregen voor de chaos die o.a uw beroepsgroep heeft veroorzaakt.

U en uw collega’s hebben als centrale bankiers volledig gefaald door in het verleden te weinig toezicht op de banken te houden. Het is u allemaal door de vingers geglipt. U heeft collectief zitten slapen, en wij als samenleving mogen daarvoor boeten. Daarom heeft u geen recht van spreken. Het is nog lang geen ‘business as usual’. Daarvoor zit de pijn van de crisis nog te diep in onze samenleving. Het zou u en uw collega’s sieren om gewoon de taken uit te voeren waarvoor u bent ingehuurd, namelijk adequaat toezicht houden op de bankensector en er voor te zorgen dat ons een dergelijk drama niet opnieuw overkomt. Te pas en te onpas in de publiciteit treden om uw wijsheden te spuien getuigt van weinig inzicht in de maatschappelijke verhoudingen. U en uw collega’s hebben immers weinig krediet bij de gewone burger, al heeft u dat waarschijnlijk niet in de gaten. Dat zegt wel iets over uw sociale antenne.

Tenslotte kom ik nog even terug op het gevoerde beleid van de ECB. De schade die door alle renteverlagingen van de ECB aan de burgers in de eurozone is toegebracht wordt geschat op meer dan 500 miljard euro. Het bedrag aan gederfde pensioeninkomsten en pensioenverzekeringen binnen de eurozone is 380 miljard en het verlies aan rente op spaargeld meer dan 120 miljard. Helaas, daar horen wij u nooit over. Zal ik u eens wat vertellen heer Knot? Die vruchten van u die zijn bijzonder wrang en smaken ons meer dan zuur.

Met vriendelijke groet,

Bart Uienpeller

Bron: CitaReg

Uncategorized