Nederlands opinieplatform CitaReg Auteur: Joost de Weter
Hoe lang houdt Mario Draghi ons nog voor de gek?
Wiens belangen dient Mario Draghi
Het is bal op de aandelenbeurzen. ECB-president Mario Draghi maakte gisteren bekend dat de ECB vanaf maart obligaties bij banken gaat opkopen, waarmee een totaalbedrag van €1140 miljard is gemoeid. Deze kwantitatieve verruiming, ook wel QE (Quantitative Easing) genoemd, moet de economie in de eurozone aanjagen. Met QE krijgen banken meer ruimte voor kredietverlening.
Het begint eentonig te worden. Sinds juli 2008 heeft de ECB al 14 keer de rente verlaagd, van 4,25 naar 0,05 procent. Telkens met het argument dat daardoor de banken gestimuleerd zouden worden om meer geld aan het bedrijfsleven uit te lenen. Voor de banken is het geld gratis, maar dat geld is niet uitgeleend en de broodnodige groei is uitgebleven. Wanneer elke renteverlaging niet het gewenste resultaat oplevert, waarom is de ECB dan toch zes jaar doorgegaan met het blijven verlagen van de rente tot praktisch 0 procent? En waarom heeft de ECB aan banken niet de dwingende voorwaarde gesteld dat het geleende geld ook daadwerkelijk uitgeleend moet worden aan het bedrijfsleven?
Schade burgers eurozone 500 miljard
Met de gevoerde lage rentepolitiek heeft de ECB de burgers in de eurozone grote schade toegebracht. Spaarders hebben ongeveer 380 miljard verloren en de pensioenverzekeraars 120 miljard. Daarnaast heeft de lage rente ervoor gezorgd dat de pensioenfondsen hebben moeten korten en dat pensioenindexaties al sinds 2008 niet meer hebben plaatsgevonden.
Spaarders worden min of meer gedwongen om hun geld te beleggen op de aandelenbeurzen. Van veilig spaargeld op de bank naar het casino. Menig spaarder zal op de aandelenbeurzen van een koude kermis thuis komen omdat de individuele belegger geen schijn van kans maakt tegen professionele beleggers die in een fractie van een seconde grote partijen aandelen verhandelen, waarbij de kleine belegger gewoon het nakijken heeft. Uiteindelijk is hij zijn geld kwijt.
Wanneer de ECB een staatslening opkoopt dan wordt er geld gecreëerd. De balans van de ECB gaat nu dus met 1140 miljard euro groeien naar een totaal van 3140 miljard euro. Gaat de ECB die staatsschulden alsnog innen? Gevreesd wordt dat de schuldenlanden de noodzakelijke hervormingen niet meer zullen doorvoeren en achterover zullen gaan leunen. Een ander gevaar is dat wanneer een land opnieuw in de schulden komt of de eurozone verlaat, de ECB haar geld kwijt is. Dan mag uiteindelijk de belastingbetaler voor de kosten opdraaien en het gat op de ECB balans dichten. De transferunie is een feit. De noordelijke landen betalen voor de zuidelijke.
Geld gaat van noord naar zuid
Nu dan de QE, het opkopen van staatsschulden bij de banken. Ook hier is het argument weer dat de banken het vrijgekomen geld kunnen uitlenen aan het bedrijfsleven om de economie aan te jagen, maar opnieuw zijn er geen dwingende voorwaarden gesteld dat dit geld ook daadwerkelijk moet wordt uitgeleend. Ook wil de ECB met het opkoopprogramma de inflatie aanjagen wat voor hogere prijzen en geldontwaarding zorgt. Ook inflatie is in het voordeel van de financiële sector en… van de schuldenlanden.
Alleen financiële sector profiteert
Kortom, de beslissing van de ECB om schuldpapier op te kopen zal de economie niet gaan helpen. Wel opnieuw de banken. Zij kunnen hun geluk niet op. Ze ruilen de ene belegging (staatsobligaties) in bij de ECB en krijgen daarvoor nieuw vers geld terug voor nog lucratievere beleggingen.
Sinds de crisis in 2008 uitbrak zijn er door de ECB alleen maar maatregelen genomen die in het voordeel van de banken zijn. De reële economie heeft er niet van geprofiteerd en de burgers zijn ronduit benadeeld. Hoe lang laten wij ons nog massaal voor de gek houden? Mario Draghi: ex-zakenbankier, ex-Goldmann Sachs en ook nog Italiaan. Het is een combinatie die de onderbuikgevoelens geweld aandoet.
Bron: CitaReg
Uncategorized